maandag 19 januari 2015

January.






Although the days are longer again,
these months of the year are mostly dark and without color.
The Christmas lights are put away for another year. (Well, almost.)
Festivities have traded places with daily rut.
Getting up, taking kids to school, going to work, doing groceries, 
cooking, doing household chores, going to bed and getting up again.

The energy that came naturally in the sunnier months of the year, 
 has to be cranked up now.
I much rather read a book or crash on the couch with warm slippers on,
than to go for a bike ride or get active in the gym.
On the colder days I haste myself inside at the slightest possibility 
and close the door behind me in relief.

I have always been a daughter of the sun.

And when that sun is absent I don't need to be outside.
I prefer to bury myself in my own little world.
In my own little kingdom between the walls of this house 
where it's warm and cozy.

And I wait.

Just like the world around me, I hold my breath,
sometimes patiently, sometimes not patient at all.
It does have something, 
that silence, that emptiness, that duskiness, 
that expectance.

And when those spring flowers 
start to raise their little heads through the black dirt,
I will find them even more beautiful.







Januari.






Ondanks dat de dagen weer wat langer worden,
 zijn deze maanden van het jaar voornamelijk donker en kleurloos. 
De kerstlichtjes zijn weer ingepakt. (Bijna dan) 
Festiviteiten zijn ingeruild voor dagelijkse sleur. 
Opstaan, kinderen naar school brengen, naar het werk gaan, 
boodschappen doen, koken, het huishouden, slapen en weer opstaan. 

De energie die als vanzelf komt in de zonnigere maanden van het jaar, 
moet ik nu zelf aanzwengelen. 
Liever lees ik een boek of hang ik met mijn warme sloffen aan op de bank, 
dan dat ik een stukje ga fietsen of actief ben in de sportschool. 
Op de koudere dagen rep ik mij naar binnen zodra het kan 
en sluit ik opgelucht de deur achter mij. 

Ik ben altijd een kind van de zon geweest.

En als de zon afwezig is hoef ik niet zo nodig naar buiten. 
Het liefst graaf ik mij dan in in mijn eigen wereldje. 
In mijn koninkrijkje binnen de muren van dit huis waar het warm en gezellig is. 

En ik wacht. 

Net als de wereld om mijn heen, houd ik mijn adem in, 
soms geduldig, soms helemaal niet. 
Het heeft wel iets: die stilte, die leegte, dat donkere, dat verwachten. 

Want straks, als de lentebloemen door het zwart van de aarde hun kopjes opsteken, 
dan vind ik ze des te mooier.








maandag 12 januari 2015

The gift that keeps on giving.








I love receiving gifts.
Today I am over at World Moms Blog talking
 about the best gift I have ever received.
This gift has turned out to be even better than I ever imagined.
Did I make you curious?

Head on over to World Moms Blog to read all about it.

~

Ik vind het heerlijk om kadootjes te krijgen.
Vandaag ben ik bij World Moms Blog
Daar vertel ik over het meest geweldige kado wat ik ooit heb ontvangen.
Dit kado bleek nog beter te zijn dan ik me ooit had kunnen voorstellen.
Heb ik je nieuwsgierig gemaakt?

Ga dan even een kijkje nemen op World Moms blog.



dinsdag 6 januari 2015

Vintage flower wreath.






(If this looks familiar, it's because I have already shared this on social media a while ago.) 
In an effort to get rid of some dry flowers that I have had for quite some time,
I decide to make a dry flower wreath.
It is a bit harder to work with flowers once they have already dried, 
because they are way more fragile and tear or fall apart quickly.


Als dit er bekend uitziet komt dat omdat, komt dat omdat ik hem op social media al gedeeld heb.)
In een poging om een paar droogbloemen op te ruimen die ik al heel lang had, 
besloot ik een krans van droogbloemen te maken.
Het is wat moeilijker om met bloemen te werken die al gedroogd zijn
 omdat ze zo kwetsbaar zijn en snel uit elkaar vallen of beschadigen.





Because I have had these dried flowers for a long time, they have started to discolor.
But I think it gives the wreath a vintage feel so I am very pleased with the results.


Omdat ik deze gedroogde bloemen al een hele tijd had, zijn ze een beetje gaan verkleuren. 
Maar ik vind dat het de krans een beetje een vintage uiterlijk geeft,
dus ik ben erg blij met het resultaat.






I have found the perfect place in my crafts room for it to hang.


Ik heb het perfecte plekje ervoor gevonden in mijn knutselkamer.





zaterdag 3 januari 2015

Big plans.






I have spent a great deal of 2014 struggling with myself in silence.
 I had to face a few difficult things about myself. My experience with depression 
had become way more than just ppd. But hope has been my biggest companion. 
I refuse to live a life, less than the one I believe I was meant to live. 
And I am a stubborn fighter. 
I have no goals for 2015, just one major plan. 
I plan to have lots of fun and enjoy life to the fullest. From one little thing to the next. 
I am in this fight against depression for life. 
But that sure doesn't mean that I can't live my life in victory.
Ready or not, 2015 is here and I will take it as it comes. 
Not just drifting along the stream,
 but grabbing hold of every branch opportunity to pause and smile.

Happy new year.

~

Een groot deel van 2014 heb ik in stilte geworsteld.
Ik moest een paar moeilijke dingen van mezelf onder ogen komen. 
Mijn ervaring met depressie begon veel meer te zijn dan alleen ppd. 
Maar hoop is mijn belangrijkste metgezel geweest.
Ik weiger een leven te leiden, wat minder is dan wat ik geloof dat voor mij bedoeld is.
En ik ben een koppige vechter. 
Voor 2o15 heb ik geen voornemens, alleen een belangrijk plan.
Het plan is om plezier te hebben en volop van het leven te genieten.
Ik zit in dit gevecht tegen depressie voor het leven.
Maar dat betekent niet dat ik mijn leven niet in overwinning kan leven.
Het is 2015, of ik er klaar voor ben of niet en ik neem het zoals het komt.
Niet gewoon meedrijvend op de stroom,
 maar me vastgrijpend aan elke tak van gelegenheid
 om even stil te staan en te genieten.

Gelukkig nieuwjaar.