We don't have many pictures together.
In the first half of our marriage, my husband took most of the pictures.
And now, I take most of the pictures.
But there is this picture of the two of us, that is my favorite.
It's a picture taken on our wedding day.
Our hands together.
And that's how it has been ever since,
even in hard times.
We hebben niet veel foto's samen.
In het eerste gedeelte van ons huwelijk, nam mijn man de meeste foto's,
en nu doe ik dat.
Maar er is een foto van ons tweeen die mijn favoriet is.
Het is een foto die van ons genomen is op onze trouwdag.
Onze handen samen.
En zo is het sindsdien geweest, zelfs in moeilijke tijden.
Our eyes can find each other across a room,
in reassurance, in laughter, in recognition.
You can drive me insane at times, but I never want to miss you.
Sometimes everything about you irritates me.
Sometimes everything about you makes me love you more.
Misunderstandings can set up camp between us.
Other times we are one heart, one heartbeat.
Simple gestures between us are loaded.
They carry the weight of thousands of memories.
We have a bond that ties us together in love, in pain.
Our lives are intertwined by chance, by choice.
What binds us together can never be undone.
Parts of you and me together are walking around our house.
Your eyes, my hands; your strength, my stubbornness; my smile, your freckles.
They pull us even closer together, constantly reminding us of our bond.
Onze ogen kunnen elkaar tegemoet komen in een ruimte,
in geruststelling, in gelach, in herkenning.
Er zijn tijden dat je me gek maakt, maar ik wil je niet missen.
Soms irriteert alles aan jou mij.
Soms maakt alles aan jou dat ik meer van je houdt.
Onbegrip kan een kamp opzetten tussen ons in,
andere keren zijn we een hart, een hartslag.
Simple gebaren van ons tweeen zijn geladen.
Ze dragen het gewicht van duizenden herinneringen.
We hebben een band die ons samenbind in liefde, in pijn.
Onze levens zijn samengevlochten door toeval, door keus.
Wat ons samenbindt kan nooit meer ongedaan worden gemaakt.
Delen van jou en mij samen lopen rond in ons huis.
Jouw ogen, mijn handen; jouw kracht, mijn koppigheid;
mijn glimlach, jouw sproeten.
Ze binden ons nog hechter samen,
ons voortdurend herinnerend aan onze band.
It has been twelve and a half years.
I met you on a day that my heart was heavy and you made me smile.
After all this time you can still fill my heart with laughter.
We zijn nu 12 en een half jaar getrouwd.
Ik ontmoette je op een dag dat ik verdrietig was, en je maakte me aan het lachen.
Na al die jaren, kun je mijn hart nog steeds vullen met blijdschap.
