dinsdag 29 mei 2012

Warmth






Just when I thought that the sun would never come out again,
The sun came out.

I'm being spoiled with warm sunny days and clear blue skies.
Of course it's almost tropical all of the sudden, 
but I am not complaining.

I love the feeling of sunshine on my face;
being surrounded by warmth and light;
 spending my days outside in the fresh air;
 seeing my garden spring to flowery life,
watching my little one parade in a pink polka dot bikini;
and the other two splashing around with water;
the taste of a simple glass of cold water,when it's hot outside.

I'm don't wanna keep it all to myself.
So here's a little of my sunshine for you.






Net toen ik dacht dat de zon nooit meer zou verschijnen,
kwam de zon tevoorschijn.


Ik ben verwend met warme zonnige dagen en helderblauwe luchten.
Natuurlijk is het meteen bijna tropisch,
maar ik klaag niet. 


Ik hou van het gevoel van zonlicht op mijn gezicht;
omringd worden door warmte en zonlicht;
mijn dagen buiten in de frisse lucht doorbrengen;
mijn tuin tot leven zien komen met bloemen;
kijken naar mijn kleintje die in een roze stippeltjes bikini rondstapt;
 de andere twee die rondspetteren met water;
de smaak van een simpel glas koud water als het warm is buiten.


Ik wil het niet allemaal voor mezelf houden,
Dus hier is een beetje zonlicht voor jou.










I would like to photograph my kids in this beautiful light, 
But this is what happens when your kids model for you..


Ik wil zo graag mijn kinderen fotograferen in dit prachtige licht,
Maar dit is wat er gebeurd als je kinderen model voor je staan..






zondag 27 mei 2012

Sunday gatherings




Some happy moments from the past two weeks.

Een paar gelukkige momenten van de afgelopen twee weken.





Happy Sunday!

Fijne zondag!






A little something guaranteed to make you smile.
Watch the whole thing it's fun!

Iets om je gegarandeerd te laten glimlachen.
Kijk het helemaal, het is leuk!









vrijdag 25 mei 2012

Parade



Some of my favorite flower pictures:

Een paar van mijn favoriete bloemen foto's:


















Which one is your favorite?


Welke vind jij het mooist?





dinsdag 22 mei 2012

The little things.





Look what happened right after I decided to slow down.

Kijk wat er gebeurde nadat ik besloot het wat rustiger aan te gaan doen.





We found daisies!
Big ones.

We vonden madeliefjes!
Grote.













maandag 21 mei 2012

Slowing down




This will be a busy week for me.
I'm feeling a bit overwhelmed.
I'm taking it one step at a time.
I need to. 
Slow is my keyword right now.
Small steps, small bits.
I'm stopping to smell the flowers each day. 
I will be posting a flower picture everyday this week.
(On Tumblr too.)

Dit wordt een hele drukke week voor mij.
Het komt allemaal een beetje op mij af.
Ik doe alles maar stap voor stap.
Ik moet wel.
Langzaam is het sleutelwoord op dit moment.
kleine stapjes, kleine beetjes.
"Ik stop om de bloemetjes te ruiken."
(Uitdrukking waarvan ik de Nederlandse variant niet ken..)
Ik zal deze week elke dag een bloemenpost plaatsen.
(On Tumblr too.)































vrijdag 18 mei 2012

Lovely branches






Remember when I found these branches sometime in December?
No? Have a quick click to see what I did with them.

I did not have the hart to throw them away.
They were under my table in my crafts room for a while.
and occasionally I would look at them, then put them back.

Then one day, I finally knew what to do.


Weet je nog dat ik deze takken vond ergens in December?
Nee? Klik even snel om te zien wat ik met ze gedaan heb.

Ik had het hart niet om ze weg  te gooien.
ze zaten een tijdje onder mijn tafel in mijn knutsel kamer.
Af en toe keek ik er naar, en dan zette ik ze weer terug.

Op een dag wist ik ineens wat ik er mee moest doen.











You may have noticed that I haven't done a crafts post in a while.
Weeks have been busy and hectic.
My hands are itching to make something..anything!
Remember my awesome crafts room?


I discovered that it is also handy to stuff things in, 
when you need to do a quick clean up. 
It's also handy to put in baskets of laundry.
(If I don't see them, I don't have to put them away, right?)


I won't show you a picture,
you may never recover from seeing that image.
I believe there's even a stroller in there!


Anyway, Mommy needs to make something.
First on my priority list: reclaiming my crafts room.
Wish me luck!




Misschien heb je gemerkt dat ik al een tijdje geen knutselposten meer heb gedaan.
De weken zijn druk en hectisch geweest.
Mijn handen jeuken om iets te maken, maakt niet uit wat!
Herinner je je mijn geweldige knutselkamer nog?


Ik heb ontdekt dat hij ook handig is om spullen in te proppen, 
wanneer je even snel wilt opruimen.
Het is ook handig om manden vol was in te stoppen.
(Als ik ze niet zie, hoef ik er ook niks mee te doen, toch?)


Ik ga je geen foto laten zien,
je komt er misschien nooit meer overheen.
Volgens mij staat er zelfs een kinderwagen daar!


In ieder geval, Mama moet iets maken.
Vooraan op mijn prioriteiten lijstje: heroveren van mijn knutselkamer.
Wens me succes!


The things I will do for this blog...

Wat ik al niet over heb voor deze blog..



maandag 14 mei 2012

Rain



Everyone wants sunshine, 
no one wants pain.
But you can't have a rainbow 
without a little rain.




Iedereen wil zonneschijn,
niemand wil pijn.
Maar je kunt geen regenboog krijgen
zonder een beetje regen.











 Go to / Ga naar

Tumblr of  Pinterest 

If you want to pin or reblog this quote. / Als je deze quote wil pinnen of rebloggen.



donderdag 10 mei 2012

Mommy's blog







Photobucket


I'm linking up with Galit and Nicole.

Klik voor hier Nederlands


When I started this blog, it was all about me. 
I mentioned that I had children,
even included their pictures and talked about them sometimes,
but it was about me. (Me, me, me!)
About finding myself after burn out and depression.
A place to share and store my little projects.
A place where I could be me.

Along the way I rediscovered my love for writing and photography
and I started to write longer posts. (Sorry!)

But somewhere along the line my kids took over.

 I kind of retreated from motherhood during my depression.
It went very gradually.
I still hugged my kids, took care of them and absolutely loved them.

But there was this part of me,
that started to be convinced, that I was a horrible mother.

Why was everything taken so much energy?
Why did I find mothering three kids so hard,
while others seemed to be doing it easily.

It must be me, I thought.

I discovered that I'm not a horrible mother,
I discovered that there was nothing wrong with me.
Ehm, no, actually, I discovered that there was something wrong with me,
but that it was not my fault.
And being a mother while thinking: "I suck at this," is no fun.


Right now, I'm a mother who thinks: "I'll be fine, I can handle this."

It's such a huge difference.

So this is still NOT a mommy blog, it's a mother's blog.
( I am mostly trying to convince myself)

It's a blog about me, my battle against depression,
and all the things I love and that includes my kids!
(Yes, I love my husband too, but I grant him a little bit of privacy.)

So to answer that question,
I speak for my soul.
A soul that has been silent and broken for way too long.
But that soul is coming out of her shell.








Mama's blog






Photobucket

 Ik linkup met Galit en Nicole


Click  here voor Engels

Toen ik met deze blog begon, ging het allemaal over mij.
Ik vermeldde wel dat ik kinderen had,
voegde hun foto's toe en schreef af en toe over ze,
maar het ging over mij. (Mij, mij, mij!)

Over het vinden van mijzelf na burnout en depressie.
Een plek om mijn projectjes te bewaren en te delen.
Een plek waar ik mezelf kon zijn.

Gaandeweg herontdekte ik mijn liefde voor fotografie en schrijven
en begon ik langere posten te schrijven. (Sorry!)

Maar ergens onderweg namen mijn kinderen het over.

Tijdens mijn depressie heb ik me een beetje teruggetrokken van het moederschap.
het ging heel geleidelijk.
Ik knuffelde mijn kinderen nog steeds, zorgde voor ze en hield absoluut van ze.

Maar er was iets binnenin mij,
wat er overtuigd van raakte dat ik een vreselijke moeder was.

Waarom kostte alles mij zoveel energie?
Waarom vond ik het zo moeilijk om voor drie kinderen te zorgen,
 terwijl het anderen heel makkelijk afging.

Het zal wel aan mij liggen, dacht ik.

Ik heb ontdekt dat ik geen vreselijke moeder ben,
Ik heb ontdekt dat er niets mis was met me.
Ehm, nou, eigenlijk, heb ik ontdekt dat er wel wat mis met me was,
maar dat het niet mijn schuld was.
En een moeder zijn terwijl je denkt: "ik ben hier zo slecht in," is niet leuk.

Nu ben ik een moeder die denkt: "Het komt goed, ik kan hiermee omgaan."

Het is zo'n ontzettend groot verschil.

Dus dit is nog steeds geen mama blog, het is de blog van een moeder.
(En ik probeer vooral mezelf daarvan te overtuigen.)

Het is een blog over mijzelf, mijn strijd tegen depressie,
en alles waar ik van hou en daar horen mijn kinderen bij!
(Ja, ik hou ook van mijn man maar ik verleen hem een klein beetje privacy.)

Dus om die vraag te beantwoorden,
ik spreek voor mijn ziel.
Een ziel die veel te lang stil en gebroken is geweest.
Maar die nu uit haar schulp kruipt.




















woensdag 9 mei 2012

Just below the surface.



Today is my very first guest post.
 Kimberly asked me to do a guest post for her, 
while she is recovering from gallbladder surgery.
I am extremely honored.
Kimberly from 'Make mommy go something something' is an inspiration to me. 
She writes openly and sometimes hilariously on her blog 
about her battle with postpartum depression and bipolar disorder.
She's amazing and a gifted writer,
 and I feel lucky to be able to call her my friend.


Enough talking, I'd love it if you visit, to read my post:



Vandaag is mijn allereerste gast post.
Kimberly heeft gevraagd of ik een gastpost voor haar wil doen,
 terwijl ze hersteld van haar galblaas operatie.
Ik vind het een ontzettende eer.
Kimberly van 'Make mommy go something something' is een inspiratie voor mij.
Ze schrijft open en soms hilarisch op haar blog 
over haar strijd tegen post partum depressie en bipolariteit
Ze is een geweldige en talentvolle schrijfster,
en ik ben blij dat ik haar een vriendin kan noemen.

Genoeg gepraat, de Nederlandse vertaling staat hieronder, 
maar ik zou het toch leuk vinden als je even kijkt naar mijn post:







Het is stil in de kamer.

Er komt zacht gemurmel vanuit de gang.
Buiten de kamer staat een radio zachtjes aan.

We kijken naar elkaar, onze ogen houden elkaar voor een moment vast.

"Je vertelde me dat er een tijd was,
dat je het gevoel had, dat je op de bodem van de rivier zat,
worstelend in de modder.
Hoe voel je je nu," vraagt ze.

"Ik ben niet meer op de bodem, " antwoord ik.

"Ik zit net onder de oppervlakte. Nog steeds in het water,
maar ik kan omhoog kijken en zien waar ik naar op weg ben.
Dat ik beter word, is niet langer een mythe; een sprookje, ik kan het zien."

"Dat is een krachtig beeld, " antwoord ze.

Ze vervolgt: "Ik kan het levendig voor me zien. Iemand onder water, 
net onder de oppervlakte, die omhoog kijkt.
Alles is een beetje vervormd, maar het beeld is daar.
Dat is heel mooi, ik denk niet dat ik je eerder zo heb horen praten.
Zie je het verschil?"

Ik denk even na.

Dan antwoord ik: "Ik voel me anders."

"Vandaag nog, liep ik met mijn peuter in het park.
Ze raapte elke steen op in het park.
We wandelden en kletsten en zochten naar lieveheersbeestjes.
Ik keek om me heen naar de jonge boompjes, en probeerde me voor te stellen,
hoe het park er over een paar jaar uit zou zien.
Nu besef ik, dat ik met de toekomst bezig was!"

Ik kijk op.

"Ik kan dit, ik kan een moeder zijn, " zeg ik.

"Ja, dat kan je," zegt ze.
"Ik kan de verandering haast niet geloven, je bent zover gekomen"

Een moment zitten we in stilte,
beiden proberen we de brok achter in onze keel weg te slikken.


Ik loop naar buiten, mijn hoofd opgeheven, mijn stappen vastberaden.
Terwijl ik begin, aan de lange wandeling naar huis, 
weerspiegelt het weer mijn gemoedstoestand.

Het is zonnig, er zijn overal bloeiende bomen.

Hoopvol.

Als ik bijna aan het eind van het park ben, 
zie ik tot mijn verrassing een klein magnolia boompje.
Vlak bij mijn huis.
Het bloeit voor de allereerste keer.
Ik wist niet eens dat er een magnolia boompje was.

Ik kijk naar het boompje, het is piepklein.

Er zijn maar een paar bloemen.

Maar ze staan op het punt om te gaan bloeien.







zondag 6 mei 2012

Sunday gatherings


Fresh flowers from my garden..

Verse bloemen uit mijn tuin..







Happy Sunday!!

Fijne zondag!